جشنواره سی و پنجم فیلم فجر تمام شد و حالا تحلیل و بررسی فیلم ها شروع می شود؛ فیلم هایی که باید آینه سینمای سال آینده باشند.
قبل از شروع جشنواره گفته می شد که امسال وزارت ارشاد پروانه ساخت بیشتری نسبت به سالهای قبل به فیلمهای با موضوع دفاع مقدس اختصاص داده است اما از این فقط 7 فیلم فرم حضور در جشنواره فجر سی و پنجم را با موضع دفاع مقدس پر کردند.
"صدای مرا میشنوید" کرامت پورشهسواری ، "نیمکت" فلورا سام ، "ویلاییها" منیره قیدی، "اشنوگل" هادی حاجتمند و علی سلیمانی، "چراغهای ناتمام" مصطفی سلطانی، "سرگشته" سهیل سلیمی و "دریاچه ماهی" مریم دوستی این شش فیلم بودند که محوریت فیلم هایشان را دقاع مقدس انتخاب کردند.
شاید پرداختن به اصل موضوع جنگ، دغدغه همیشگی فیلم سازان بوده است که از آن اتفاقات بنویسند؛ اما اینکه فیلمسازی به سراغ حاشیه جنگ آن هم به سراغ زنانی بروند که دور از همسران شان سختی ها را تحمل کردند؛ سوژه جدیدی بود که منیر قیدی در فیلم "ویلایی ها" به آن پرداخت.
ویلاییها قصه خانوادههای فرماندههان سپاه و ارتش در سال ۱۳۶۵ است. عزیز زن ۵۰ سالهای است که همراه نوههایش وارد مجموعه ویلاها میشود. الیاس نیز راننده بسیجی است که هر وقت وارد مجموعه میشود همه نگران این میشوند که شاید خبر شهادت یکی از فرماندهان را بدهد. پس از مدتی سیما که عروس عزیز است از تهران میآید تا بچههای خود را به خارج از کشور ببرد
بازی ها و طراحی صحنه و کارگردانی این کار همه مخاطبان را شگفت زده کرد و به تحسین واداشت؛ قیدی به سراغ مسئله ای رفته است که از دید همه مغفول مانده بود؛ زنانی که پشت جبهه می جنگند و شرایط سخت را تحمل می کنند.
"صدای مرا می شنوید"؛ ساخته کرامت پورشهسواری است در بخش مسابقه سینمای ایران شرکت نکرد؛ داستان فیلم از خاطره یک پدر شهید شکل می گیرد.
داستان درباره یک خانواده شهید است که در انتظار فرزندشان به سر می برند و اتفاقاتی روی می دهد که این بلاتکلیفی ها آنها را بسیار اذیت می کند.
اسم فیلم دقیقا از زبان شهداست و صدایی در این هیاهوی زندگی امروزی گم شده است و نسبت به گذشته خیلی تغییر کرده و صدای شهدا در این شلوغی شهر گم شده است و دیده نمی شود البته صدا هست ولی ما نمی شنویم
فیلم سینمایی "نیمکت" ساخته فلورا سام داستانی اجتماعی دارد؛ اما با موضوع دفاع مقدس گره می خورد.
فیلم داستان نویسنده ای را روایت می کند که در حین نوشتن آخرین رمان خود پرده از حقایق زندگی اش برداشته می شود. حقایقی که وی هیچگاه تصورش را نیز نمی توانست بکند…
جانبازی که بخشی از خاطراتش در این فیلم مرور می شود.
فیلم سینمایی «چراغهای ناتمام» ساخته مصطفی سلطانی از دیگر فیلمهای حوزه دفاع مقدس این دوره از جشنواره بود.
این فیلم درباره نویسنده ای ارزشی است که سراغ سوژههای دم دستی و درآمدزا نمیرود؛ او تصمیم دارد همچنان در حوزه کارهای ارزشی قدم بردارد و در نهایت سفارشی در حوزه دفاع مقدس به او میشود
اتفاقی در منطقه هور باعث می شود او دوباره در عرصه آثار ارزشی فعالیت کند
فیلم سینمایی "اشنوگل" ساخته هادی حاحتمند و علی سلیمانی است این فیلم به شهدای غواص مفقودالاثر دفاع مقدس میپردازد.
یونس به عنوان فرمانده گردان غواصان سه شب قبل از عملیات مفقود شده و بعد از سی سال اطلاعاتی به دست می آید که نشان میدهد احتمالا یونس زنده است و در آن زمان به دست منافقین قرارگاه اشرف با دشمن همکاری کرده است.
وحید به عنوان کسی که شهادت یونس را تایید کرده در مظان اتهام قرار میگیرد و به همین دلیل مجبور است با مامورین مربوطه همراه شود تا آخرین لحظه حضورش در کنار یونس را بیان کند.
فیلم سینمایی "دریاچه ماهی" به کارگردانی مریم دوستی است؛ داستان این فیلم نگاهی به وقایع پس از جنگ دارد و چند خانواده را روایت میکند که در نقطه مشترکی به یکدیگر میرسند و در این میان عشق گمشدهای پیدا میشود.
فیلم سینمایی "سرگشته" از یک سو به حوزه دفاع مقدس ارتباط دارد و از سوی دیگر به رزمندگان مدافع حرم امروز ربط دارد. این فیلم داستان روحانی را روایت می کند که در سوریه به اسارت نیروهای داعش در می آید او در این اسارت از خاطرات خود در سالهای دفاع مقدس را مرور می کند.
نکته مهم در جشنواره امسال این بود که همه کارگردانان به جای پرداختن به اصل جنگ به حاشیه آن پرداختند و روایت اصلی را چیز دیگری قرار دادند.
نکته دیگر پرداختن به موضوع مدافعان حرم بود که تنها در یک فیلم دیده شد؛ موضوعی که مطمئنا می تواند سوژه بسیاری از فیلم ها شود؛ اما کارگردانان به این موضوع کمتر می پردازند.
سهم دفاع مقدس از سینمای سال 96 تنها 7 فیلم است؛ در حالی که صحبت های مسئولان برای بودجه به این بخش بیشتر از 7 فیلم بوده است! اما در عمل چیز دیگری را شاهد هستیم.
* فرهنگ نیوز
ارسال نظر